artykuły, nowości, wskaźniki

Dostęp do platformy usługowej, mimo że opłacony ryczałtem przez pracodawcę, generuje przychód po stronie pracownika, zdaniem Fiskusa. Jeśli jest opłacony z ZFŚS, to przychód ten korzysta ze zwolnienia z podatku do 1000 zł rocznie.

Bardzo niepokoi odejście od zasady respektowanej od lat, że świadczenia opłacone ryczałtem, nie generują przychodu. Powodem jest niespełnienie trzeciej przesłanki określonej w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2024 r.: przychód u pracownika powstaje, jeśli jest określona wartość świadczenia przypadająca na osobę (pracodawca wie za kogo i ile zapłacił).

W interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2025 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że sfinansowanie opłaty za platformę usługową w formule ryczałtowej generuje przychód u pracownika i płatnik – pracodawca musi rozpoznać przychód u pracownika,jeśli wie ile osób w danym miesiącu mogło skorzystać z platformy. Nawet jeśli koszt nie jest określony za osobę tylko ryczałtem, to pracodawca zna łączny koszt miesięczny ryczałtowy i może wyliczyć przychód pracownika przez podzielenie łącznego kosztu przez liczbę osób zgłoszonych do korzystania z platformy.

Jakiego świadczenia dotyczy indywidualna interpretacja?

„(…) Platforma (…) do różnorodnych usług, które wspierają pracowników w samorozwoju i zmianie życia na lepsze. (…) oferuje dostęp do: e-książek i audiobooków w serwisie (…), platformy treningowej (…), aplikacji dietetycznej (…), konsultacji online z psychologiem, trenerami, dietetykami, kursów zawodowych i rozwojowych (…), nauki języków obcych na platformie (…), aplikacji (…) i na stres, kursu jogi od podstaw, wybranych badań diagnostycznych, aplikacji muzycznej (…), a także biletów do kina i 60 minut darmowej jazdy każdego dnia rowerem miejskim (…).Platforma to narzędzie internetowe udostępnione Użytkownikom do swobodnego korzystania z oferty produktowej (…). Zakres usług różni się w zależności od wybranego pakietu.”

„Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę. Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji gdy otrzymane przez pracownika nieodpłatne świadczenie stanowi świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu.

W świetle powyższego zauważyć należy, że nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak słusznie zauważył Trybunał Konstytucyjny, ze względu na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców, nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które zgodnie z zasadą powszechności przedmiotowej podatku dochodowego powinny być przez ustawodawcę uwzględnione.

W analizowanej sprawie pierwszy warunek został spełniony. Zakupili Państwo dla swoich pracowników dostęp do Platformy (…), a pracownicy otrzymali login niezbędny do skorzystania z tej Platformy. Przyjmując login do Platformy (…) pracownik wyraził zatem zgodę na przyjęcie ww. świadczeń (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie).

W dalszej kolejności – odnosząc się do drugiego warunku Trybunału Konstytucyjnego – świadczenie to, mimo że pośrednio może prowadzić do zwiększenia efektywności pracy pracownika poprzez zwiększenie jego dobrostanu, to jednak zostało spełnione głównie w interesie samego pracownika. Pracownik miał możliwość korzystania z szerokiego pakietu świadczeń oferowanych w ramach Platformy (…). Świadczenie to w istocie przyniosło korzyść samemu pracownikowi.

Ponadto otrzymanie przez pracownika świadczenia w postaci darmowego dostępu do platformy (…) stanowi dla niego realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Jak wyjaśniono już wcześniej, korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. Taka też sytuacja ma miejsce w przedmiotowym przypadku – pracownik uzyskał dochód w postaci zaoszczędzenia wydatków, które poniósłby, gdyby nie otrzymał nieodpłatnego świadczenia od pracodawcy.

W przedmiotowej sprawie spełniony został również trzeci warunek opisany w wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W ww. wyroku Trybunał orzekł, że aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód podatkowy, powinna być to korzyść przypisana konkretnej osobie (indywidualnemu pracownikowi), w ustalonej dla niej indywidualnie wysokości.

Jak wynika z treści wniosku:

– płacą Państwo stałą, miesięczną opłatę za dostęp do platformy (…),

– pracownik otrzymał login niezbędny do skorzystania z Platformy (…).

Zatem są Państwo w stanie zidentyfikować osoby, które w danym miesiącu posiadały login do ww. Platformy. Kwestia sposobu korzystania przez pracowników z programu ma drugorzędne znaczenie, bowiem stała miesięczna opłata nie różnicuje wartości poszczególnych usług dostępnych w ramach programu. Płacą Państwo stałą kwotę za program o określonym limicie dostępów na określone usługi w danym wariancie (rodzaju) programu. Znają zatem Państwo wysokość opłaty za usługę i ilość pracowników, którzy aktualnie posiadają login do tej Platformy. Tym samym możliwe jest również ustalenie wartości świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika.

W opisanym zdarzeniu przedmiotem nieodpłatnego świadczenia jest udostępnienie pracownikom dostępu do platformy (…). Przyjęcie przez pracownika świadczeń następuje za jego zgodą oraz przynosi mu wymierną korzyść majątkową. Tym samym spełnione zostały warunki dobrowolności korzystania ze świadczenia oraz jego udzielenia w interesie pracownika. Istnieją również uwarunkowania umożliwiające przypisanie indywidualnej korzyści dla pracownika. Wartość tego świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika należy ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – według cen usługi zakupionej.

W przypadku wykupionych przez pracodawcę pakietów metodę ustalania podstawy opodatkowania wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, który – m.in. w uchwale pełnego składu Izby Finansowej NSA z 24 października 2011 r. sygn. akt II FPS 7/10 – stwierdził, że:

(…) prawo i gwarantowana przez nie możliwość wykorzystania świadczeń medycznych stanowi dla uprawnionych z tytułu zakupu pakietu nieodpłatne świadczenie posiadające co do zasady wymierną wartość finansową. Ustalanie tej wartości w relacji do jednostkowego uprawnionego winno dokonywać się, zgodnie z art. 12 ust. 3 PDOFizU, na podstawie rozważonej regulacji prawnej art. 11 ust. 2a pkt 2 PDOFizU, czyli w odniesieniu do ceny zakupu danego pakietu usług medycznych. Cena ta, jako punkt odniesienia – wyjścia dla określenia wartości świadczenia w relacji do poszczególnego uprawnionego, może zostać podzielona na równe części odpowiadające indywidualnym jednostkom z całości zbioru uprawnionych z pakietu, albowiem każdy z nich posiada takie samo, wynikające z niego, prawo, gwarantujące możliwość skorzystania ze wszystkich usług objętych pakietem, adekwatnie do odpowiednich potrzeb. (…)

Wobec powyższego, pomimo ryczałtowej opłaty za pakiet, niebazującej na cenniku za jeden dostęp, pracodawca będzie posiadał wiedzę, jaka liczba pracowników przystąpiła do Programu (poprzez rejestrację na platformie) i będzie miał możliwość obliczenia w skali miesiąca wartości pakietu przypadającej na jednego uprawnionego pracownika.

Wobec powyższego, pomimo ryczałtowej opłaty za pakiet, niebazującej na cenniku za jeden dostęp, będą Państwo posiadali wiedzę, jaka liczba pracowników w danym miesiącu posiadała login do Platformy i będą Państwo mieli możliwość obliczenia w skali miesiąca wartości pakietu przypadającej na jednego uprawnionego pracownika.

Zatem wynagrodzenie, jakie w danym miesiącu zapłacili Państwo z tytułu dostępu do ww. Platformy, należy podzielić na ilość pracowników, którzy w tym miesiącu posiadali login umożliwiający dostęp do tej Platformy.” 0115-KDIT2.4011.520.2024.1.MM